پرولاپس رحمی در گاو به بیرون زدگی رحم از بدن از طریق واژن گفته میشود و معمولاً بعد از زایمان رخ می‌دهد. پرولاپس مهبل (واژن) نیز یک عارضه شایع در نشخوارکنندگان است که عمدتاً در اواخر آبستنی مشاهده میشود، اما ممکن است پس از زایمان نیز رخ دهد.
پرولاپس رحمی یکی از عوارض شایع در گاوهای آبستن است که در روزهای پیش از زایمان ممکن است در گاو آبستن دیده شود. این عارضه بیشتر در گاوهایی که چند بار تجربه زایمان داشته اند پیش می آید. در این مطلب قصد داریم شما را با علل بروز این عارضه و نحوه درمان آن آشنا کنیم. با ما همراه باشید.
چند عامل میتوانند در بروز پرولاپس مهبل نقش داشته باشند:
ذخیره چربی زیاد: تجمع چربی در بافت همبند اطراف مهبل میتواند باعث افزایش احتمال جابه‌جایی و بیرون‌زدگی آن شود.
سستی رباطها: ضعف یا شل بودن رباط‌های نگهدارنده مهبل میتواند منجر به پرولاپس شود.
عواملی مانند زایمان‌های متعدد، زمینه ژنتیکی، تغذیه نامناسب، و شرایط محیطی نیز میتوانند در افزایش خطر پرولاپس مهبل در گاوها مؤثر باشند. در چنین شرایطی، مدیریت صحیح دوران آبستنی و زایمان، تغذیه مناسب، و مراقبت‌های دامپزشکی منظم برای پیشگیری و درمان این عارضه اهمیت زیادی دارد.
می توانید مقاله مرتبط زیر را هم مطالعه نمایید:
فهرست مطالب
مهمترین عوامل ایجاد کننده پرولابس رحمی در گاوها
پرولابس رحمی به معنی جابجایی مهبل در گاوهاست که ناشی از سست شدن رباطها و کاهش ذخیره چربی در بافت همبند اطراف مهبل است. علل زیادی میتوانند موجب این عارضه شوند که یکی از مهمترین آنها عدم تعادل هورمونی است. این عدم تعادل هورمونی که ناشی از افزایش هورمونهای استروژنی است میتواند به دلایل ارثی و یا تغذیه ای بوجود آید. مصرف بیش از حد مواد غذایی حاوی استروژن مانند مراتع شبدر، ذرت و جو کپک زده میتواند موجب بروز عارضه پرولاپس در گاوهای آبستن شود.
این عدم تعادل هورمونی ممکن است زمینه ارثی نیز داشته باشد. این عارضه میتواند به علل دیگری چون فشارهای مکانیکی نیز ایجاد شود. فشار بیش از حد داخل شکم در روزهای اواخر آبستنی و شیبدار بودن کف بستر از جمله این فشارهای مکانیکی هستند. پرولاپس رحمی پس از زایمان یا سقط جنین برطرف می شود.
علائم بیرون زدگی رحمی مبهل در گاو آبستن
همانطور که گفتیم این عارضه بیشتر یعنی پرولاپس رحمی در اواخر دوره آبستنی مخصوصا در دو ماه آخر دیده می شود. در این حالت لایه مخاطی مهبل که درست در انتهای خروجی مجرای ادرار قرار دارد دچار بیرون زدگی می شود. گاهی علائم بسیار شدیدتر است و حتی بخش قدامی مهبل و گردن رحم نیز دچار بیرون زدگی می شود. اگر این عارضه خیلی بسیار زودتر از زمان زایمان بروز کند علائم شدیدی نیز داشته و با نزدیک شدن به زمان زایمان علادم شدیدتر نیز میشود.
علائم بیرون زدگی رحم مهبل در گاو شیری
علائم بیرون‌زدگی رحم (پرولاپس رحمی) و بیرون‌زدگی مهبل (واژن) در گاوهای شیری شامل موارد زیر است:
علائم بیرون‌زدگی رحم (پرولاپس رحمی):
توده بزرگ بیرون‌زده:
مشاهده یک توده بزرگ، قرمز و متورم از بافت رحم که از واژن گاو بیرون زده است.
این توده ممکن است شامل جفت یا سایر بافت‌های مرتبط باشد.
خونریزی:
وجود خون یا ترشحات خون‌آلود از واژن.
ورم و التهاب:
تورم و التهاب شدید در ناحیه تناسلی.
درد و ناراحتی:
نشانه‌های درد و ناراحتی مانند ناآرامی و لگد زدن.
مشکلات دفع:
مشکلات در دفع ادرار و مدفوع به دلیل فشار توده بیرون‌زده بر مجاری ادراری و رکتوم.
کاهش اشتها و فعالیت:
کاهش مصرف غذا و فعالیت بدنی گاو.
علائم بیرون‌زدگی مهبل (پرولاپس واژن):
برآمدگی بافت واژن:
مشاهده یک برآمدگی یا توده کوچک‌تر نسبت به پرولاپس رحمی که از واژن بیرون زده است. این توده معمولاً صورتی یا قرمز و مرطوب است.
افزایش ترشحات واژنی:
افزایش ترشحات مخاطی از واژن.
تورم ناحیه تناسلی:
تورم و التهاب ناحیه تناسلی به همراه سوزش و ناراحتی.
خارش و ناراحتی:
خارش و ناراحتی در ناحیه تناسلی که ممکن است باعث لگد زدن یا لیسیدن مداوم گاو شود.
مشکلات زایمان:
احتمال بروز مشکلات در زایمان به دلیل انسداد یا جابه‌جایی واژن.
کاهش اشتها و فعالیت:
کاهش اشتها و فعالیت بدنی، مشابه پرولاپس رحمی.
تشخیص سریع و دقیق علائم پرولاپس رحمی و واژن و مداخله دامپزشکی فوری برای جلوگیری از عوارض جدی و حفظ سلامت گاو بسیار حیاتی است.
پرولابس خفیف در گاو آبستن
اغلب این عارضه به صورت خفیف در گاو آبستن بروز می کند. در این حالت تنها وقتی گاو خوابیده باشد این بیرون زدگی مشخص است اما وقتی حیوان بلند می شود پرولاپس خود به خود برطرف می شود. با نزدیک شدن به روزهای زایمان این بیرون زدگی بیشتر می شود به گونه ای که حتی وقتی گاو بلند شده و می ایستد باز هم بیرون زدگی مشخص است.
عوارض و خطرات پرولاپس رحمی در گاو آبستن:
پرولاپس رحمی در گاوها میتواند عوارض خطرناکی نیز در پی داشته باشد. در این حالت بافت بیرون زده دچار گردش خون ناقص شده و در نتیجه امکان ابتلا به عفونت و آسیب آن زیاد است. در هنگام زایمان گاو و زور زدن این پرولاپس بیشتر شده و ممکن است تمام مهبل و گردن رحم و حتی راست روده گاو بیرون بزند.
این بیرون زدگی میتواند منجر به ترومبوز، زخم شدن و نکروز ناحیه مورد نظر شده و موجب مسمومیت خون در حیوان شود. عدم درمان این عارضه در نهایت موجب بی اشتهایی شدید و صدمه جدی به وضعیت سلامت عمومی بدن دام و مرگ آن میشود.
روش های تشخیص پرولاپس رحمی در گاو
تشخیص پرولاپس رحمی در گاو عمدتاً از طریق مشاهده علائم بالینی و بررسی فیزیکی انجام میشود. روشهای اصلی تشخیص عبارتند از:
مشاهده علائم بالینی:
بیرون‌زدگی بافت: مشاهده توده‌ای از بافت رحم که از واژن بیرون زده است. این توده معمولاً بزرگ، قرمز و متورم است و ممکن است شامل قسمت‌هایی از جفت یا سایر بافت‌های مرتبط باشد.
خونریزی: ممکن است خونریزی از واژن مشاهده شود.
مشکلات ادراری و دفعی: گاو ممکن است در دفع ادرار و مدفوع دچار مشکل شود.
بررسی فیزیکی:
معاینه دستی: دامپزشک با استفاده از دست، وضعیت رحم و سایر اندام‌های تناسلی را بررسی می‌کند تا از وجود پرولاپس مطمئن شود.
ارزیابی علائم حیاتی: اندازه‌گیری دمای بدن، نبض، و تنفس گاو برای ارزیابی وضعیت عمومی و شناسایی هرگونه عفونت یا شوک احتمالی.
تاریخچه پزشکی:
بررسی سوابق زایمان: بررسی تعداد زایمان‌های قبلی، مشکلات زایمانی قبلی، و تاریخچه آبستنی میتواند در تشخیص کمک‌کننده باشد.
شرایط تغذیه و نگهداری: بررسی رژیم غذایی و شرایط محیطی گاو میتواند به شناسایی عوامل مستعدکننده کمک کند.
آزمایشات تکمیلی:
سونوگرافی: در برخی موارد، سونوگرافی برای بررسی وضعیت داخلی رحم و اندام‌های تناسلی مفید است.
آزمایشات خونی: بررسی پارامترهای خونی برای ارزیابی وضعیت عفونت و سلامت کلی گاو میتواند مفید باشد.
تشخیص دقیق و سریع پرولاپس رحمی بسیار مهم است زیرا این عارضه میتواند به سرعت به وضعیت‌های پیچیده و خطرناک تبدیل شود که نیازمند مداخلات فوری دامپزشکی است.
درمان پرولاپس رحمی در گاو
درمان پرولاپس رحمی در گاو نیاز به مداخله سریع و دقیق دارد تا از عوارض جدی جلوگیری شود. مراحل و روشهای درمان شامل موارد زیر است:
تثبیت گاو:
قرار دادن گاو در وضعیت مناسب: برای جلوگیری از آسیب بیشتر به رحم، گاو باید در وضعیت مناسب و ایمن قرار گیرد. اغلب گاوها را در یک محیط تمیز و خشک به پهلو می‌خوابانند.
تمیز کردن و آماده‌سازی:
شستشوی رحم: با استفاده از محلول‌های ضدعفونی‌کننده، بافت بیرون‌زده رحم باید به دقت شسته و تمیز شود تا از عفونت جلوگیری شود.
حذف جفت: اگر قسمتی از جفت هنوز متصل است، باید با دقت برداشته شود.
برگرداندن رحم به داخل:
اعمال فشار ملایم: با استفاده از دستکش‌های تمیز و استریل، دامپزشک به آرامی رحم را به داخل بدن برمی‌گرداند. این کار باید با دقت و بدون اعمال فشار زیاد انجام شود تا از آسیب به بافت جلوگیری شود.
استفاده از روان‌کننده‌ها: استفاده از ژل‌ها و روان‌کننده‌های استریل میتواند به بازگرداندن آسان‌تر رحم کمک کند.
تثبیت رحم:
دوختن واژن: پس از بازگرداندن رحم به داخل، برای جلوگیری از تکرار پرولاپس، ممکن است دامپزشک بخیه‌هایی در ناحیه واژن قرار دهد. این بخیه‌ها باید به گونه‌ای زده شوند که امکان دفع ادرار و مدفوع وجود داشته باشد.
استفاده از دستگاه‌های ثابت‌کننده: در برخی موارد، از دستگاه‌های ویژه‌ای برای نگه‌داشتن رحم در محل استفاده میشود.
مدیریت بعد از درمان:
آنتی‌بیوتیک‌ها: برای جلوگیری از عفونت، تجویز آنتی‌بیوتیک‌های مناسب ضروری است.
داروهای ضد التهاب: استفاده از داروهای ضد التهاب و مسکن برای کاهش درد و التهاب مفید است.
تغذیه مناسب: ارائه یک رژیم غذایی مناسب و متعادل برای کمک به بهبودی گاو اهمیت دارد.
مراقبت‌های پس از درمان:
مانیتورینگ وضعیت گاو: پیگیری و مانیتورینگ وضعیت عمومی گاو و بررسی علائم عفونت یا عوارض دیگر بسیار مهم است.
پیگیری‌های دامپزشکی: بازدیدهای منظم دامپزشک برای ارزیابی بهبود و تنظیم درمان‌های بیشتر در صورت نیاز.
درمان پرولاپس رحمی یک فرایند چندمرحله‌ای است که نیاز به تخصص و تجربه دامپزشک دارد. مراقبت‌های پس از درمان و پیشگیری از عوامل مستعدکننده نیز برای جلوگیری از بروز مجدد این عارضه بسیار مهم است.
نتیجه گیری :
پرولاپس رحمی یا بیرون زدگی گاه ممکن است در حین زایمان بروز کند که علت آن زور زدن شدید دام و ضربات و فشار بیش از حد بر روی مهبل و یا عفونت ناشی از سخت زایی دام است.
گروه گوسفنده زنده به طور شبانه روزی و در هر کجای تهران در خدمت شماست. برای خرید بهترین گوسفند زنده ،گوساله و یا خروس زنده خود تنها کافی است با شماره های موجود در سایت با ما تماس بگیرید. گوسفند زنده همچنین اقدام به ارسال دام و قصاب همراه با باسکول به آدرس مورد نظر شما خواهد نمود.
یک نظر
بسیار عالی