- عامل بیماری تب دره ریفت
- بیماری تب دره رفت در دام های آبستن
- نحوه انتقال بیماری
- انتقال بیماری تب دره رفت به انسان
- چه کسانی بیش تر در معرض ابتلا به این بیماری هستند؟
- پیشگیری از انتقال بیماری به انسان
بیماری تب دره ریفت Rift Valley Fever که به آن بیماری آنزئوتیک نیز گفته میشود یکی از بیماری های مشترک بین انسان و دام است. این بیماری خطرناک ویروسی همراه با تب شدید بروز میکند و منجر به سقط جنین در گوسفند، بز و گاو میشود. این بیماری ممکن است موجب مرگ گوساله های جوان و حتی مرگ گاوهای بالغ شود. این بیماری میتواند به صورت همه گیر در بین دامها منتقل شده و خیلی زود علائم بالینی آن آشکار شود. معمولا دام های بومی این علائم را نشان نمی دهند و دام های غیر آبستن علائم خفیف بالینی مشاهده می شود. این بیماری دارای یک دوره ی خاموشی بین وقوع همه گیری ها است. بیماری تب دره ریفت در حیوانات آبستن موجب سقط شده و شدت جراحات دام بسته به این که در کدام ماه آبستنی آلوده شده باشد متفاوت است. در این مطلب با عوامل ایجاد این بیماری و نحوه پیشگیری و مقابله با آن آشنا خواهید شد. با ما همراه باشید.
عامل بیماری تب دره ریفت
عامل این بیماری یک ویروس است که اغلب از طریق نیش پشه به دام منتقل میشود. پشه های آئدس موجود در اطراف آب های راکد میتوانند این ویروس را به دام ها و نشخوارکنندگان اهلی منتقل نمایند.
بیماری تب دره رفت در دام های آبستن
دام های آبستن در صورت ابتلا به این بیماری معولا دچار سقط جنین و مرده زادیی میشوند و گاها نیز گوساله هایی با نقص مادرزادی از آنها متولد میشود. از مهمترین نقایص مادرزادی ناشی از این بیماری میتوان به آرتروگریپوزیس، پروآنسفالی، میکروسفالی، عدم تشکیل نخاع یا هیپوپلازی نخاع و بروز مشکلات مختلف در سیستم عصبی مرکزی اشاره کرد. معمولا گاوهای بالغ آبستن در صورت ابتلا به این بیماری دچار سقط میشوند. این بیماری میتواند منجر به مرگ گاو شده و در موارد خفیف تر نیز علائمی چون تب، لاغری و قطع تولید شیر را ایجاد میکند.
نحوه انتقال بیماری
این بیماری بیشتر در مناطقی که رطوبت بالاست و یا سیل رخ داده ممکن است شیوع پیدا کند. پس از وقع بارندگی های سنگین جمعیت پشه های ناقل در اطراف آبهای راکد افزایش پیدا کرده و به دنبال تخم ریزی این پشه ها در آب این بیماری ممکن است به سرعت در منطقه شیوع پیدا کند. بسیاری از پشه ها میتوانند ناقل این ویروس باشند. ویروس این بیماری در شیر، مدفوع و جنین سقط شده دام بیمار وجود دارد و گاه نیز ممکن است با خرید و وارد کردن یک دام بیمار به گله بیماری به سرعت شیوع پیدا کند.
انتقال بیماری تب دره رفت به انسان
بیماری تب دره ریفت یک بیماری مشترک بین انسان و دام است. این بیماری ممکن است از طریق گزش پشه آلوده و یا از طریق تماس پوست آسیب دیده با محتویات بدن دام بیمار در هنگام ذبح به انسان منتقل شود. مصرف شیر آلوده غیر پاستوریزه و نجوشیده و همچنین تنفس هوای آلوده به این ویروس از دیگر راههای انتقال این بیماری به انسان است.
چه کسانی بیش تر در معرض ابتلا به این بیماری هستند؟
ویروس این بیماری خطرناک بیشتر به افرادی منتقل میشود که در تماس مستقیم به دامها هستند. افرادی که در هنگام ذبح دام از وسایل حفاظتی لازم استفاده نمیکنند در خطر ابتلا هستند. همچنین کسانی که در مناطق آلوده و مستعد این بیماری زندگی کرده و در هنگام استراحت و خواب از پشه‌بند یا مواد دورکننده حشرات استفاده نمیکنند بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند.
پیشگیری از انتقال بیماری به انسان
همانطور که گفتیم افرادی که بدون استفاده از وسایل حفاظتی اقدام به قربانی کردن دام میکنند در معرض ابتلا به این ویروس هستند. برای پیشگیری از این مساله توصیه میکنیم در هنگام ذبح دام حتما از وسایل حفاظتی چون روپوش، عینک، ماسک، چکمه، دستکش، کلاه و پیش‌بند پلاستیکی بلند استفاده نمایند تا در صورت تماس مستقیم با خون و بافت دامهای آلوده از این بیماری در امان باشند. افرادی که در مناطق مستعد این بیماری زندگی می کنند باید در هنگام ذبح دام از مواد حفاظتی بیشتر چون پیراهن آستین بلند و یقه بسته، شلوار بلند و جوارب ساقه استفاده نمایند.
بهترین راهکار برای حفظ سلامت انسان در برابر بیماری تب دره ریفت پیشگیری از تماس با لاشه دامهای ذبح شده و جلوگیری از گزش پشه در مناطق آلوده است.