در این مقاله در مورد روش‌های پرورش گوسفند توضیح میدهیم.
روش های پرورش دام به طور خلاصه به موارد ذیل تقسیم میگردد:
-
پرورش بر اساس نوع دام
- پرورش گله خالص
- پرورش آمیخته‌ها
- پرورش سنتی
- پرورش بره‌ها
-
پرورش بر اساس روش تغذیه
- پرورش در مزرعه
- متدولوژی چرای آزاد
- پرواربندی
- متدولوژی نیمه آزاد
پرورش گله خالص:
بیشتر در کشورهای پیشرفته از نظر علمی این روش دیده میشود. در کشور ما ۱۸ ایستگاه اصلاح نژاد وجود دارد که این گله های نیز تقریبا خالص هستند. مشکل عمده این روش هم خونی که باعث عوارض و نارسایی های آناتومیک میگردد و میزان سقط جنین و موجودات ناقص ناقص‌الخلقه میشود. بهتر است برای حل این مشکل هر چند سال قوچ های گله را با قوچ های گله دیگر از همین نژاد عوض کرد.
روش پرورش آمیخته:
در این روش صفات برتر نژادهای مختلف با نژادهای دیگر ترکیب میشود. مثلا نژاد گوشتی و پشمی یا نژاد تلاقی شاخ دار و دنبه دار با میش های بی شاخ و دم دراز
روش پرورش سنتی:
در عین حال که اکوتیپ ها یا نژادها به صورت درونی با هم آمیزش میکنند ولی قوچ ها ممکن است از گله های دیگر و حتی نژادهای دیگر باشند در نتیجه درجاتی از آمیخته گری وجود دارد هر چند که هدفمند نیست.
روش پرورش بره‌ها:
معمولاً بره‌ها تا ۳ ماهگی با مادر هستند و از شیر مادر استفاده میکنند. لیکن ممکن است زود از شیر گرفته شده و به روش دستی تغذیه گردند. معمولا از هفته دوم با ینجه و کنسانتره را شروع میکنند و به تدریج تا هفته چهارم از مادر جدا میشوند.
در این روش ممکن هم هست با شیر خشک و یا شیر تغذیه شده از هفته دوم به طور کامل از مادر جدا شود.
پرورش در مزرعه:
گوسفندان در مزارعی که برای کشت مناسب نیستند ولی پوشش گیاهی مناسبی دارند نگهداری میشوند. در هر هکتار بر اساس پوشش مرتع میتوان بین ۲۰ تا ۲۰۰ راس دام نگهداری کرد. معمولا در ایران در روستا ها این اتفاق زیاد رخ میدهد.
روش چرای آزاد:
تغذیه در مراتع بوده و گله ییلاق و قشلاق میکند . دیده شده است در این روش تا ۴۰۰۰ راس گوسفند هم در یک گله وجود دارد.
روش نیمه آزاد:
در این روش معمولا در زمستان در آغل با تغذیه دستی مانند ینجه و کنجاله سویا تعریف میگردد و در تابستان گله گوسفندان را به مراتع میفرستند.