معرفی اسب نژاد کردی
اسب کردی یکی از مشهورترین نژادهای اسب در ایران می باشد. این اسب های قوی و پرنفس، بسیار بااستقامت هستند و به دلیل دارا بودن عضلات قدرتمند، سر بزرگ و ستیغ‌های برجسته گونه برای طی مسافت‌های بلند و کوهستانی بسیار مناسب هستند.
اسب های کردی 500 سال قبل از میلاد مسیح در منطقه ای به نام نسا در دامنه‌های سلسله جبال زاگرس می زیسته اند. منطقه کوهستانی کردستان دارای مناطق صعب العبور و کوهستانی با دشت‌ها و تپه‌های ماهورهای سنگلاخی می باشد و این اسب های قوی به دلیل استقامت بالایشان برای انواع کارهای سبک و سنگین مانند کشاورزی، بارکشی و سواری استفاده میشده اند.
معرفی اسب نژاد کردی
ویژگی های ظاهری اسب کردی
- ارتفاع اسب کردی بین 148ـ145 سانتیمتر است و از اسب عرب کوتاه تر هستند.
- سم هایی سخت و محکم
- پیشانی پهن، مسطح و برجستگی کمی روی بینی مشاهده می شود. قسمت انتهایی بینی و منخزین ناصاف و برجسته است.
- دارای گوش هایی ظریف و زیبا که در مادیان کردی بزرگتر است. چشم های اسب کردی گرد و درشت با حدقه برجسته می باشد.
- اتصال قوی سر و گردن، گردن حجیم و بلند
- دارای یال پرپشت و دم فواره‌ای و قوس‌دار به سمت پایین
- کپل پرحجم و قوی
- سینه ای گرد، عریض و عمیق
- شکم این اسب ها به شکل استوانه‌ای مدور در امتداد سینه مشاهده می شود.
- نژاد اسب کردی در رنگ های متنوعی مشاهده می شود اما غالبا به رنگ سیاه، سفید، کرنگ و کهر دیده می‌شوند.
معرفی اسب نژاد کردی
اسب کردی بسیار مقاوم و پرنفس است و با توجه به ویژگی های ظاهری و تواناییشان به تیره های جاف، افشاری، سنجابی و … تقسیم می شوند.
اسب کردی جاف، سیاه و سفید رنگ است.
اسب کردی افشار اغلب به رنگ های کهر، قره کهر و (قهر) دیده می شود.
اسب سنجابی کردی نیز به رنگ کهر (کهر روشن) و خرمائی دیده می‌شود.
اسب های کردی برای بازی چوگان بسیار مناسب هستند. جمعیت و پراکنش اسب های کردی حدودا 1000ـ500 سر است که این جمعیت در استان های غربی کشور پرورش داده می شوند.
