ویژگی های مکان مناسب برای نگهداری اسب

ویژگی های مکان مناسب برای نگهداری اسب

• محل نگهداری اسب ها باید کمی بلندتر از سطح همجوارش باشد و تا حد امکان، خشک و نفوذ ناپذیر باشد. در محل نگهداری اسب باید آب آشامیدنی سالم و کافی وجود داشته باشد. این مکان باید در جایی دور از جمعیت انسانی، شهر و کارخانه ها اما نزدیک جاده ساخته شود.

برای پیشگیری از نفوذ رطوبت و سرما، محل نگهداری اسب را پشت به جهت وزش بادهای محلی می سازند.

ویژگی های مکان مناسب برای نگهداری اسب

• شرایط محیطی مهمترین مساله در تعیین نوع بافت ساختمان و جهت جایگاه نگهداری اسب است. اندازه جایگاه نیز با توجه به اندازه و نژاد ، هدف پرورش و نوع مجزا کردن اسب ها تعیین می شود.
• سطح جایگاه اسب ها معمولا به بخش های طول اصطبل، عرض اصطبل، عرض راهرو، کانال ادرار و ارتفاع ساختمان تقسیم می شود.
• تعیین اندازه مناسب برای طول غرفه بسیار مهم است. اگر طول غرفه جایگاه در اندازه استاندارد نباشد، ممکن است مدفوع اسب به درون راهرو جایگاه ریخته شود و یا دست و پای حیوان آلوده به ادرار شود. عرض راهرو نیز باید به اندازه ای باشد که حیوان بتواند به راحتی دراز بکشد.
• مساحت استاندارد غرفه برای اسب های مختلف:

اسبهای سواری: ۱۰متر مربع

اسبهای مادیان و سلیمی: ۱۲ متر مربع

مادیان آبستن: ۲۰ متر مربع

مادیان و کره: ۲۲ متر مربع

ویژگی های مکان مناسب برای نگهداری اسب

• ارتفاع دیوار های بین غرفه ها باید به گونه ای باشد که اسب ها بتوانند همدیگر را ببینند. معمولا ارتفاع دیوار ضخیم بین اسب ها ۱۴۵ سانتی متر است که بر روی این دیوار یک شبکه سیمی ۱ متری نیز اضافه می کنند.
• درب جایگاه نگهداری باید به صورت لولایی، با ارتفاع ۲۴۰ و عرض ۱۱۰ سانتی متر باشد. اندازه استاندارد برای راهرو اسب نیز ۳ تا ۵ متر است که در انتها به یک درب دولنگه به ارتفاع ۳ متر ختم می شود.
• بهتر است آخور کوتاه و کم ارتفاع باشد و درست در دیوار سمت راهرو قرار گیرد. دیوار روبروی راهرو نیز بهترین مکان برای قرارگیری آبشخور اسب ها است.
• ارتفاع سقف جایگاه نیز یکی از مهترین اندازه ها در احداث جایگاه مناسب اسب است. ارتفاع سقف باید حدودا ۴ متر باشد تا هوای تازه به درون جایگاه نفوذ کند.
• دمای استاندارد برای جایگاه ۱۵ تا ۲۰ درجه سانتیگراد است.
• پنجره های کلنگی برای جایگاه نگهداری اسب بهترین انتخاب هستند زیرا در صورت باز بودن، سرما و کوران به درون جایگاه نفوذ نمی کند. بهتر است پنجره ها نزدیک به سقف باشند تا نور شدید و مستقیم آفتاب، چشم اسب ها را اذیت نکند.
• دیگر بخش های جایگاه مانند انبار، داروخانه، زین خانه، جایگاه کارگران و … نیز به درستی و با توجه به کل مجموعه احداث شوند.
• یکی از مهمترین بخش های اسبداری، بخش پاودک یا گردشگاه اسب هاست. اندازه استاندارد گردشگاه با توجه به تعداد اسب ها تعیین می شود.

 بستر گردشگاه معمولا با مخلوطی از خاک اره با شن یا ماسه پوشیده می شود. این بستر هر چند وقت یک بار نیاز به زهکشی دارد. بخشی از گردشگاه مسقف ساخته می شود.

• بخش هایی به نام مانژ در باشگاه های سوارکاری احداث می شود که انواع و ابعاد مختلفی دارند. کف مانژها را معمولا زیرسازی کرده و با ماسه و خاک اره می پوشانند.

مانژ بیضی: ۴۰ ×۲۰ متر

مانژ گرد: زمینی گرد با شعاع ۱۲ متر

مانژ تمرین:  ۶۰×۴۰ متر

مانژ مسابقه: ۸۰ ×۶۰ متر

بخش چوگان:  ۱۸۵× ۲۷۵ متر

درساژ: معمولا در اندازه های ۶۰ × ۲۰ یا ۴۰ ×۲۰ متر احداث می شود.

: