معرفی اسب نژاد شایر

• اسب نژاد شایر چه مشخصاتی دارد؟
• ویژگی های ظاهری اسب نژاد شایر
• تاریخچه اسب نژاد شایر

اسب نژاد شایر چه مشخصاتی دارد؟

اسب شایر (Shire horse) سنگین وزن ترین و بزرگترین اسب در کشور انگلستان است.

اسب های نژاد شایر در قرون ۱۶ و ۱۷ میلادی از آمیزش اسب‌های فلاندر و اسب های وارداتی فریزین بوجود آمدند که در ابتدا به نام اسب گریت و بعدها به نام انگلیش بلک نامگذاری شدند. در گذشته این اسب ها به دلیل قدرت بدنی بالا و جثه درشت به عنوان اسب های سواره نظام استفاده می شدند. فردی به نام الیور گرامول نام بلک را به این اسب ها نسبت داد که احتمالا به دلیل سیاه رنگ بودن اسب‌های فریزین وارداتی بوده است.

مناطقی باتلاقی از کشور انگلستان به نام لیستر شایر، لینکلن شایر، دربی شایر و استافورد شایر مناطق اولیه و اصلی پرورش این اسب ها بودند و به همین دلیل امروزه این اسب ها به عنوان اسب های شایر شناخته می شوند. اسب های شایر پرورش یافته در استافورد شایر معمولا قهوه ای رنگ هستند اما اسب های پرورش یافته در دربی شایر و لیستر شایر غالبا سیاه رنگ هستند.

ویژگی های ظاهری اسب نژاد شایر

• قد اسب شایر: قد این اسب ها بین ۱۶۰ تا ۱۸۰ سانتی متر متغیر است.
• وزن اسب شایر: وزن این اسب ها حدودا ۱۰۰۰ تا ۱۲۲۰ کیلوگرم می باشد.
• رنگ بدن: اسب های شایر معمولا سیاه، کهر، قهوه ای، خاکستری یا ابرش هستند. وجود لکه های سفید روی اندام های حرکتی، در اغلب اسب های این نژاد دیده می شود.
• این اسب ها کمری بسیار قوی و عضلانی و پشتی کوتاه دارند.
• محیط ناحیه تنگ گاه اسب شایر حدودا بین ۱۸۰ تا ۲۴۰ سانتی متر متغیر است.
• کپل این اسب ها شیب زیادی دارد.
• این اسب ها بسیار عضلانی هستند. مفصل خرگوشی اسب شایر باز بوده و اندام های حرکتی آن ها در قسمت پشتی پرمو است. محیط استخوان ساق این اسب ها حدودا ۲۸ تا ۳۰ سانتی متر است.

تاریخچه اسب نژاد شایر

در سال ۱۸۸۴ میلادی انجمن اسب کارت انگلیس به نام انجمن اسب شایر تغییر کرد و از آن پس این اسب های انگلیسی به نام اسب شایر مشهور شدند. در اواخر قرن نوزدهم دفتری منسوب به این نژاد منتشر شد. با تاسیس انجمن اسب نژاد شایر این نژاد به شهرت جهانی رسید و توجه بسیاری از خریداران خارجی به این اسب ها جلب شد. در این زمان اسب های شایر در گسترش کشاورزی نیز کاربرد زیادی داشتند. خیلی زود این اسب ها به کشورهای مختلف دنیا مانند آمریکای شمالی و جنوبی و روسیه صادر شدند. اسب های شایر به دلیل خلق و خوی آرام، قدرت بدنی بالا و جثه درشتان برای کار در مزارع، کشیدن الوار و واگن‌های راه آهن، درشکه های زغال سنگ و گاری ها خریداری و استفاده می شدند.

همچنین از این اسب ها برای تلاقی با نژادهای دیگر نیز استفاده می شد. پس از اختراع  وسایل نقلیه موتوری نقش این اسب ها در مزارع و راه آهن کمرنگ شد. این اسب ها هنوز هم برای نمایش های باشکوه خیابانی، کشیدن گاری در مسیرهای کوتاه و شخم زدن مزرعه های کوچک کاربرد دارند.