نحوه تزریق واکسن آبله بزی و گوسفندی

زمان مطالعه: 6 دقیقه

واکسن آبله گوسفندی که به آبله گوسفند نیز معروف است، معمولاً یک واکسن زنده ضعیف شده است.این واکسن حاوی اشکال ضعیف‌شده ویروس هستند که قادر به ایجاد بیماری نیستند، اما همچنان می‌توانند سیستم ایمنی گوسفند را برای ایجاد پاسخ ایمنی تحریک کنند.

فرمول خاص واکسن آبله گوسفند ممکن است بسته به نیازهای سازنده و منطقه ای متفاوت باشد. به طور کلی، واکسن از طریق تزریق زیر جلدی یا تزریق عضلانی به گوسفند تزریق می شود.

واکسیناسیون علیه آبله گوسفندان یک اقدام مهم برای پیشگیری از این بیماری و کاهش تأثیر آن بر گله گوسفندان است. این به ایجاد ایمنی در حیوانات حساس کمک می کند، احتمال عفونت را کاهش می دهد و شدت شیوع را به حداقل می رساند. برنامه های واکسیناسیون ممکن است به عنوان بخشی از شیوه های معمول مدیریت بهداشت گله در مناطقی که آبله گوسفندان بومی است یا خطر قابل توجهی دارد، اجرا شود.

علائم بیماری آبله در گوسفندان و بزها

بیماری آبله بزی و گوسفندی در اثر ورود ویروس هایی به داخل بدن گوسفند یا بز شکل می گیرد. بیماری آبله به صورت تاول هایی روی صورت گوسفندان یا زیر بغل و قسمت های کم پشت بز ایجاد می شود. بیشترین انتقال بیماری آبله در بین بره ها و بزغاله های و دام های مسن شکل می گیرد که در این بین بره ها و بزغاله ها در صورت ابتلا قبل از مشاهده علائم بیماری آبله تلف می شوند. بیماری آبله در بین دام ها باعث کاهش شدید شیر، کاهش وزن، از بین رفتن کیفیت پشم و … می شود که بهترین روش درمان بیماری تزریق واکسن آبله بزی و گوسفندی است.

برنامه واکسیناسیون گوسفند و بز

علائم آبله بزی و گوسفندی که به نام آبله گوسفند یا دلمه گوسفند نیز شناخته می شود عبارتند از:

ضایعات پوستی

آبله بزی و گوسفندی با ایجاد ضایعات پوستی یا سوراخ های پوستی در قسمت های مختلف بدن از جمله سر، گوش ها، لب ها، سوراخ های بینی، پلک ها و اندام تناسلی مشخص می شود. این ضایعات به صورت ندول های کوچک و برجسته شروع می شوند و به سمت بزرگتر شدن و تبدیل شدن به نواحی برجسته و پر از مایع پیشرفت می کنند. ضایعات ممکن است در نهایت پوسته پوسته شده و پوسته ایجاد کنند.

تب: گوسفندان مبتلا ممکن است تب را تجربه کنند که می تواند باعث بی حالی و کاهش اشتها شود.خارش (خارش): گوسفندان مبتلا به آبله گوسفندی ممکن است به دلیل وجود ضایعات پوستی دچار خارش و ناراحتی شوند. این می تواند منجر به مالش، خراش و آسیب به خود شود و شرایط را تشدید کند.

ورم ملتحمه: در برخی موارد، آبله گوسفندی می تواند باعث التهاب ملتحمه شود که منجر به قرمزی، تورم و ترشح از چشم می شود. در موارد شدید،آبله گوسفندی ممکن است علائم تنفسی مانند سرفه،ترشحات بینی و مشکل در تنفس ایجاد کند.

عفونت های ثانویه

ضایعات ناشی از آبله گوسفندی می تواند به عنوان نقطه ورود عفونت های باکتریایی ثانویه باشد که منجر به عوارض اضافی می شود.کاهش وزن و کاهش بهره وری: به دلیل ناراحتی و اثرات سیستمیک بیماری، گوسفندان مبتلا ممکن است کاهش وزن و کاهش بهره وری را تجربه کنند، مانند کاهش کیفیت پشم یا تولید شیر.آبله بزی و گوسفندی به دلیل کاهش بهره وری، هزینه های درمان و مرگ و میر احتمالی در موارد شدید می تواند اثرات اقتصادی قابل توجهی بر عملیات پرورش گوسفند داشته باشد. تشخیص زودهنگام، مدیریت صحیح و واکسیناسیون اقدامات مهمی برای کنترل و جلوگیری از انتشار آبله گوسفندان در گله است.

بیشترین روش انتقال بیماری آبله در گوسفندان و بزها از طریق راه تنفسی و پوست صورت می گیرد.

نحوه تزریق واکسن آبله بزی و گوسفندی

در ابتدای کار محلول آب نمک که به صورت خنک است را به میزان ۱۰۰ میلی لیتر فراهم کنید و واکسن لیوفیلیزه داخل آن بریزید و خوب حل کنید. پس از آن بطری را خوب تکان دهید و مقدار نیم میلی لیتر از آن را به روش روی جلدی تزریق کنید.

تجویز واکسن آبله گوسفند معمولاً شامل مراحل زیر است:

آماده سازی: قبل از تزریق واکسن، اطمینان حاصل کنید که واکسن مناسب برای آبله گوسفندی را دارید و طبق دستورالعمل سازنده به درستی نگهداری و نگهداری شده است. واکسن را برای هر گونه علائم آسیب یا آلودگی بررسی کنید.

انتخاب محل تزریق: محل تزریق مناسب را برای تزریق واکسن انتخاب کنید. محل های رایج شامل ناحیه گردن، پشت گوش یا عضله ران است. اطمینان حاصل کنید که منطقه تمیز و عاری از خاک یا زباله است.

مهار گوسفند: گوسفند را در یک موقعیت امن و راحت برای واکسیناسیون قرار دهید. بسته به اندازه و خلق و خوی گوسفند، این ممکن است شامل استفاده از ناودان حمل، دروازه سر، یا مهار دستی باشد.

تهیه واکسن

واکسن را طبق دستورالعمل سازنده تهیه کنید. برخی از واکسن ها ممکن است قبل از استفاده نیاز به بازسازی با یک رقیق کننده داشته باشند. از تجهیزات استریل استفاده کنید و تکنیک آسپتیک مناسب را برای جلوگیری از آلودگی دنبال کنید.

تکنیک تزریق: واکسن را با استفاده از سوزن و سرنگ استریل تزریق کنید. سوزن را با زاویه ۴۵ تا ۹۰ درجه، بسته به اندازه گوسفند و عمق بافت عضلانی، در محل تزریق انتخابی قرار دهید. قبل از تزریق واکسن، آسپیراسیون کنید تا مطمئن شوید که سوزن در رگ خونی نیست.

حجم تزریق: حجم مناسب واکسن را طبق توصیه سازنده تجویز کنید. برای جلوگیری از عوارض جانبی یا هدر رفتن واکسن، از تزریق بیش از دوز توصیه شده خودداری کنید.

نظارت و نگهداری سوابق: گوسفند را از نظر هرگونه واکنش نامطلوب فوری پس از واکسیناسیون، مانند علائم ناراحتی یا واکنش های آلرژیک، تحت نظر بگیرید. سوابق دقیق واکسیناسیون شامل تاریخ، واکسن مصرفی، دوز و شناسایی حیوانات واکسینه شده را نگه دارید.

مراقبت های پس از واکسیناسیون: مراقبت های پس از واکسیناسیون را در صورت نیاز انجام دهید، مانند نظارت بر تورم یا التهاب در محل تزریق و دسترسی به آب و غذای تمیز. هر واکسن تقویتی توصیه شده را طبق برنامه واکسیناسیون پیگیری کنید.با پیروی از این مراحل مناسب و رعایت پروتکل‌های واکسیناسیون مناسب، می‌توانید واکسن آبله گوسفندی را برای محافظت از گله خود در برابر این بیماری مسری به طور موثر تجویز کنید.

موارد رعایت شده هنگام تزریق واکسن آبله بزی و گوسفندی

حتما واکسن را از مراکز بهداشتی معتبر خریداری کنید.
در صورتی که زمان انقضای واکسن گذشته است تزریق آن ممنوع است.
پس از تهیه محلول و واکسن بطری حاوی آن را به خوبی قبل مصرف تکان دهید.
سرنگ و سرسوزن‌های غیر استریل را اتوکلاو نموده و یا حداقل به مدت ۲۰ دقیقه در آب بجوشانید.
واکسن را می توانید از سه ماهگی به دام تجویز کنید.

گروه گوسفنده زنده به طور شبانه روزی و در هر کجای تهران در خدمت شماست. برای خرید گوسفند زنده، گوساله و یا خروس زنده خود تنها کافی است با شماره های موجود در سایت با ما تماس بگیرید. گوسفند زنده همچنین اقدام به ارسال دام و قصاب همراه با باسکول به آدرس مورد نظر شما خواهد نمود.

چگونه میتوان آبله بز و گوسفند را با واکسن درمان کرد

واکسن آبله بهترین روش برای پیشگیری از بیماری آبله است. بیماری آبله بیشترین خطر را در بین گوسفندان دارد تا جایی که اگر بره ها به بیماری آبله مبتلا شوند قبل از تشخیص علائم بیماری تلف خواهند شد. واکسن آبله برای گوسفندان و بزهای که در ماه آخر آبستن هستند توصیه می شود که تزریق نشود.

برای درمان آبله بزی و گوسفندی با استفاده از واکسن، یک رویکرد پیشگیرانه به جای درمان پس از عفونت اتخاذ می شود. واکسیناسیون علیه آبله گوسفندان شامل تزریق واکسن به گوسفندان حساس قبل از آلوده شدن است. فرآیند واکسیناسیون به شرح زیر است:

تجویز واکسن: واکسن آبله گوسفندی معمولاً از طریق تزریق زیر جلدی یا تزریق عضلانی به گوسفندان تزریق می شود. این واکسن حاوی اشکال ضعیف شده ویروس است که سیستم ایمنی گوسفند را تحریک می کند تا بدون ایجاد خود بیماری، پاسخ ایمنی ایجاد کند.

پاسخ ایمنی: پس از واکسیناسیون، سیستم ایمنی گوسفند آنتی ژن های موجود در واکسن را تشخیص می دهد و پاسخ ایمنی ایجاد می کند. این پاسخ شامل تولید آنتی بادی ها و فعال شدن سلول های ایمنی است که مخصوص آبله گوسفند هستند.

توسعه ایمنی: با گذشت زمان، سیستم ایمنی بدن در برابر آبله بزی و گوسفندی مصونیت ایجاد می کند و از گوسفندان واکسینه شده محافظت می کند. اگر گوسفندان واکسینه شده در آینده در معرض ویروس قرار گیرند، سیستم ایمنی آنها می تواند به سرعت ویروس را شناسایی و خنثی کند و از عفونت جلوگیری کند یا شدت علائم را کاهش دهد.

تزریقات تقویت کننده

در برخی موارد، واکسیناسیون تقویت کننده ممکن است برای حفظ سطح ایمنی در طول زمان توصیه شود. تزریقات تقویت کننده به تقویت پاسخ ایمنی کمک می کند و از محافظت مداوم در برابر آبله گوسفند اطمینان می دهد.

مدیریت سلامت گله: در کنار واکسیناسیون، سایر شیوه های مدیریت سلامت گله مانند اقدامات ایمنی زیستی، تغذیه مناسب و کنترل انگل نقش مهمی در جلوگیری از انتشار آبله گوسفندان در گله ایفا می کنند.

توجه به این نکته مهم است که واکسیناسیون در درجه اول یک اقدام پیشگیرانه است و زمانی موثرتر است که قبل از شیوع بیماری انجام شود. هنگامی که گوسفندان قبلاً به آبله گوسفند مبتلا شده اند، واکسیناسیون به عنوان یک درمان مؤثر نیست. بنابراین، واکسیناسیون به موقع جمعیت گوسفندان حساس کلید کنترل و پیشگیری از شیوع این بیماری است.