انواع لنگش در دام یک بیماری عفونی و واگیر است که در دامها مشاهده میشود. این بیماری به علت عفونت با باکتری به نام “بروسلا” ایجاد میشود. علائم بیماری لنگش در دامها شامل افزایش دمای بدن، کاهش وزن، اختلال در تولید شیر (در صورت عفونت در گاوها)، ضعف عمومی، آبریزش‌های مفصلی، و مشکلات تولید مثل سقط جنین می‌باشد.
این بیماری به‌دلیل خطراتی که برای سلامت دامها و انسان‌ها دارد، اهمیت بسیاری دارد. در انسان، عفونت با باکتری بروسلا می‌تواند به بیماری معروف به “لنگش انسان” منجر شود که با علائمی همچون تب مزمن، استفراغ، کاهش وزن، درد مفاصل و عضلات، و مشکلات عصبی همراه است.
به عنوان راه‌های پیشگیری از انتقال بیماری، واکسیناسیون دامها، بهداشت و نظافت مناسب محیط‌های پرورش دام، و کنترل و مدیریت موثر عوامل ناقل می‌تواند اشاره شود. همچنین، انسان‌ها نیز باید از مواد شیری غیرپاستوریزه و به‌دست آمده از دام‌های مبتلا به لنگش پرهیز کنند تا جلوی انتقال بیماری به انسان‌ها گرفته شود.
انواع لنگش در دام یک بیماری غیر عفونی بوده که بر اثر التهاب بافت عروقی ایجاد می شود. با بروز این بیماری تغییرات دژنراتیو در لایه حساس سم ایجاد می شود که در مراحل حاد، تحت حاد و مزمن مشاهده می شود. در ادامه انواع لنگش در دام، علل و درمان آن را بررسی خواهیم نمود.
می توانید مقاله مرتبط زیر را هم مطالعه نمایید:
فهرست موضوعات
چه دلایلی باعث بروز لنگش در دام میشود
لنگش تحت حاد شایع ترین مرحله لنگش در دام هاست که حدودا ۱ تا ۳ ماه هیچ نشانه و علائمی ندارد. لنگش حاد نسبت به دو نوع دیگر دردناک تر است.
علل اصلی بروز انواع لنگش در دام
عدم تعادل در جیره غذایی
نبودن اتساع کافی شکمبه
سم چینی بیش از حد
انواع لنگش در دام معمولا با عدم تعادل جیره غذایی آغاز می شود. اگر گاو از جیره مخلوط حاوی مواد مقدار زیاد مواد کربوهیدراته قابل تخمیر با فیبر ناکافی تغذیه کند دچار اسیدوز شکمبه می شود. این حالت بیشتر باکتری های شکمبه از بین می روند که این مساله موجب رشد باکتری های لاکتو باسیل شده و کاهش pH شکمبه می شود. واکنش به این تغییرات بدن گاو هیستامین تولید می کند که موجب انقباض و سپس اتساع مویرگهای لایه مورقه پا شده و دیواره عروق خونی تخریب می شود. در این حالت مویرگ ها آسیب دیده و پاهای دام بسیار دردناک می شود و سم دیگر قادر به تولید طبیعی کراتین نیست.
انواع لنگش (لامینایتیس) در دام
لنگش حاد:
از علائم اصلی این نوع لنگش میتوان به افزایش تنفس و ضربان قلب و گرم شدن دیواره سم و آماس عروق حاد اشاره کرد. این نوع لنگش همراه با خونریزی در خط سفید سم یا در مفاصل مچ همراه است. گاهی برای مشاهده این خونریزی باید خط سفید سم را جدا کرد.
لنگش تحت حاد:
این نوع بیماری معمولا با زخم در مچ و دیواره سم همراه است اما معمولا تا ۳ ماه هیچ نشانه ای از لنگش در دام دیده نمی شود. با پیشرفت بیماری قسمت های نرم سم زرد رنگ شده و سم دچار خونریزی می شود.
لنگش مزمن:
در این نوع لنگش پاها به صورت غیر طبیعی رشد و نمو کرده و دیواره افقی سم بیش از حد رشد کرده و طویل می شوند. این مساله موجب می شود کف سم عریض تر شده و پاشنه ها گودی مناسب نداشته باشند.
بیماری لنگش چه عوارضی برای دام ها دارد
کاهش تولید: دام‌های مبتلا به لنگش ممکن است کاهش تولید مثل شیر، گوشت، و یا محصولات دیگر داشته باشند.
کم شدن وزن: بیماری لنگش می‌تواند منجر به کاهش وزن دامها شود، که این موضوع می‌تواند تاثیرات مالی منفی را برای دامداران داشته باشد.
پایین بودن بهره‌وری: بیماری لنگش ممکن است به کاهش بهره‌وری دامها منجر شود، زیرا دام‌های مبتلا به این بیماری ممکن است دچار ضعف و ناتوانی شوند.
عوارض تولیدی: بیماری لنگش می‌تواند عوارض تولیدی مانند سقط جنین، عقم، و یا آسیب به جنین را در دامها ایجاد کند.
آسیب به مفاصل: عفونت با باکتری لنگش می‌تواند به آسیب و التهاب مفاصل دامها منجر شود، که این موضوع باعث درد و عدم توانایی در حرکت آنها میشود.
آسیب به اعضای تولیدی: در موارد شدید، بیماری لنگش ممکن است به آسیب به اعضای تولیدی دامها مانند رحم و تخمدانها منجر شود که این موضوع می‌تواند منجر به مشکلات تولید بیشتری شود.به طور کلی، بیماری لنگش می‌تواند برای سلامت و رفاه دامها عوارض جدی داشته باشد و در صورت عدم کنترل و درمان مناسب، می‌تواند به افزایش زیان‌های اقتصادی برای دامداران منجر شود.
روش های درمان انواع لنگش در دام
برای درمان بیماری لنگش در دامها، معمولاً از روش‌های زیر استفاده میشود:
استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها: آنتی‌بیوتیک‌ها معمولاً برای کنترل و درمان عفونت با باکتری بروسلا که منجر به بیماری لنگش شده است، استفاده میشوند. معمولاً از آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند تتراسایکلین و استرپتومایسین استفاده میشود.
تزریق واکسن: برخی از دامها ممکن است از واکسن‌هایی که برای پیشگیری از بیماری لنگش تهیه شده‌اند، استفاده شود. این واکسن‌ها می‌توانند به تقویت سیستم ایمنی دامها در برابر باکتری بروسلا کمک کنند.
مدیریت دام: درمان بیماری لنگش همراه با مدیریت مناسب دامها می‌تواند به بهبود وضعیت آنها کمک کند. این شامل جدا کردن دام‌های مبتلا، بهبود شرایط بهداشتی و بهداشتی محیط پرورش، و کنترل بیماری در دام‌های سالم میشود.
کنترل واکسیناسیون: برخی از دامها ممکن است با واکسن‌های منظم واکسینه شوند تا از انتقال بیماری به سایر دامها جلوگیری شود و باعث ایجاد ایمنی گروهی در گله‌ها شوند.
مدیریت غذایی و تغذیه: تغذیه مناسب دامها می‌تواند به افزایش ایمنی و مقاومت آنها در برابر بیماری لنگش کمک کند. این شامل تامین تغذیه مناسب، آب و هوای مناسب، و کنترل استرس در دامها میشود.به دلیل اهمیت بیماری لنگش در دامها و انسان‌ها، همواره مهم است که در صورت مشاهده علائم بیماری، بلافاصله به دامپزشک مراجعه کرده و درمان مناسب را به دست آورید.
در ادامه مطلب انواع لنگش در دام، علل و درمان آن روش های زیر را برای رفع مشکل توصیه می نماییم:
تصحیح جیره غذایی گاو شیری برای درمان هر سه نوع لنگش لازم است.
سم چینی منظم برای رفع لنگش مزمن بسیار موثر است. برای این کار بهتر است سم چینی هر ۳ یا ۴ ماه یک بار انجام شود. در موارد شدید و غیر قابل درمان بیماری گاو باید حذف شود.
اگر لنگش تحت درمان کلینیکی باشد ابتدا باید سم چینی شود. در این حالت بستن یک قطعه چوب مانع از ورود فشار به کف پا خواهد شد.
تغییر تدریجی جیره های غذایی برای ورورد به مراحل مختلف تولید و محدود کردن غلات در جیره غذایی
علوفه های موجود در جیره غذایی نباید طول بلند داشته باشند.
فعالیت بدنی کافی در گاوها و تلیسه ها قبل و بعد از زایمان
سیمان کردن کف جایگاه نگهداری دامها که به سایش سم ها کمک می کند.
راه های پیشگیری از انواع لنگش در دام کدامند
برای پیشگیری از بیماری لنگش در دام، میتوان از راهکارهای زیر استفاده کرد:
واکسیناسیون: واکسیناسیون منظم دامها با واکسن‌های مخصوص بیماری لنگش می‌تواند به ایجاد ایمنی گروهی در گله‌ها کمک کند و از انتقال بیماری به دام‌های سالم جلوگیری کند.
مدیریت بهداشتی و بهداشتی: حفظ شرایط بهداشتی و بهداشتی مناسب در محیط پرورش دامها از اهمیت بالایی برخوردار است. این شامل تمیزی و ضدعفونی منظم محیط، تهویه مناسب، و جلوگیری از تماس دام با مواد آلوده میشود.
کنترل عوامل ناقل: کنترل عوامل ناقل بیماری مانند کنه‌ها، پشه‌ها، و دیگر حشرات می‌تواند به کاهش انتقال بیماری لنگش به دامها کمک کند. استفاده از اسپری‌ها، دیپ‌ها، و دیگر مواد حشره‌کش می‌تواند این هدف را دنبال کند.
شناسایی مبتلا دامها: تست دامها برای شناسایی دام‌های مبتلا و جدا کردن آنها از سایر دامها می‌تواند به کنترل انتشار بیماری لنگش کمک کند.
تغذیه مناسب: تامین تغذیه مناسب و به موقع برای دامها می‌تواند به تقویت سیستم ایمنی آنها و افزایش مقاومت در برابر بیماری‌ها کمک کند.همچنین، همواره مهم است که دامداران با شناخت علائم انواع لنگش در دام و اقدام به مشاوره با دامپزشکان متخصص و اتخاذ اقدامات لازم برای پیشگیری و مدیریت بیماری، به بهبود وضعیت سلامت دامها و جلوگیری از انتقال بیماری به سایر دامها کمک خواهند کرد.
گروه گوسفنده زنده به طور شبانه روزی و در هر کجای تهران در خدمت شماست. برای خرید گوسفند زنده در تهران ،گوساله و یا خروس زنده خود تنها کافی است با شماره های موجود در سایت با ما تماس بگیرید. گوسفند زنده همچنین اقدام به ارسال دام و قصاب همراه با باسکول به آدرس مورد نظر شما خواهد نمود.
مشاوره با متخصص دامپزشکی
مشاوره با دامپزشک می‌تواند به شما کمک کند تا بهترین راهکارها برای مراقبت از دام‌های خود و پیشگیری از بیماری‌ها را دریابید. دامپزشکان متخصص در ارائه مشاوره‌هایی مبتنی بر دانش علمی و تجربه‌هایشان در زمینه بهداشت و درمان دامها می‌توانند به شما در موارد زیر کمک کنند:
تشخیص و درمان بیماری‌ها و زخم‌های دامها.
تغذیه و رژیم غذایی مناسب برای دامها.
واکسیناسیون و پیشگیری از بیماری‌ها.
مدیریت بهداشتی و بهداشتی در محیط پرورش دام.
مشاوره در خصوص تولید و بهره‌وری دامها.
راهنمایی در مورد بهبود شرایط زندگی و کیفیت دامها.
همچنین، دامپزشکان می‌توانند به شما کمک کنند تا در موارد اضطراری مانند حوادث و بیماری‌های واگیردار، تصمیمات مناسب و سریعی برای مراقبت از دام‌هایتان بگیرید. به همین دلیل، همیشه مفید است که دسترسی به یک دامپزشک متخصص داشته باشید و در صورت نیاز از مشاوره و راهنمایی او استفاده کنید.