آشنایی با انواع پرواربندی گوسفند

آشنایی با انواع پرواربندی گوسفند

پرواربندی را با توجه به وزن، سن و مدت زمان مورد نظر می توان در ۴ نوع پرواربندی کرد.

• پرواربندی بره های شیری

الف) روش معمولی:

در این روش بره مستقیما از شیر مادر تغذیه می نماید و علاوه بر آن مقداری کنستانتره و برگ یونجه به طور آزاد در اختیار بره ها قرار می دهند. رشد و نمو این نوع بره ها بستگی زیادی به مقدار و ترکیب شیر مادر دارد. هر چه شیر مادر از ارزش غذایی بهتری برخوردار باشد رشد بره بهتر خواهد بود. این نوع بره ها را پس از سه تا چهار ماه از مادر کاملا جدا می کنند و در پنج ماهگی که وزن بدن آن ها به ۴۰ تا ۴۵ کیلو رسیده است جهت کشتار به فروش می رسند.

ب) روش زود از شیر گرفتن:

به این روش پرواربندی کنستانتره ای نیز گفته می شود. معمولا بره ها را در سنین دو تا سه هفتگی از مادر جدا کرده و آن ها را به مصرف مواد غذایی متراکم با پروتئین زیاد حدودا ۱۸ درصد عادت می دهند و با افزایش رشد بره ها مصرف کنستانتره نیز زیاد می شود به طوری که بره ها در ۵ تا ۶ هفتگی روزانه نیم کیلو کنستانتره مصرف می کنند.

از این به بعد مصرف  کنستانتره را باید کنترل نمود و علوفه پایدار را به طور آزاد در اختیار بره ها قرار داد. در این روش می توان بره ها را در وزن ۴۰ تا ۴۵ کیلو برای فروش به بازار عرضه کرد. بدیهی است که زمان فروش به ویژگی نژاد و شرایط بازار بستگی دارد.

آشنایی با انواع پرواربندی دام

پ) بره های شیرپروار:

در این روش که در ایران نیز متدوال نیست بره ها را فقط با شیر مادر تغذیه کرده و در سه ماهگی وزن متوسط آن ها به حدود ۲۰ کیلوگرم رسیده و به بازار عرضه می شود. گوشت این نوع بره ها سفید بوده و در کشورهای اروپایی به آن ها بره های سفید نیز گفته می شود. گوشت این نوع بره ها بسیار گران است.

• پرواربندی بره های معمولی به روش مرتع:

این روش را پرواربندی مرتعی نیز می گویند. در این روش بره در ۴ تا ۵ ماهگی خریداری شده و در مراتع مرغوب جهت چرا برده می شود.  علاوه بر آن هنگام شب مقداری کنستانتره و چجو بلغور شده در اختیار بره ها قرار می گیرد. این نوع بره ها در پایان ۷ تا ۸ ماهگی به ۳۵ تا ۵۰ کیلوگرم می رسند. معمولا بره های متولد اواسط پاییز و اوایل زمستان را بیشتر با این روش پروار بسته و در اواخر تابستان به کشتارگاه می فرستند.

• پرواربندی دام جوان:

در این نوع پرواربندی بره هایی که در تابستان خریداری شده اند در مراتع معمولی نگهداری می شوند. پس از ۶ یا ۷ ماهگی در آغل ها به پروار بسته می شوند. در این نوع پرواربندی باید تغذیه گوسفند بر اساس جدول احتیاجات جیره روزانه انجام گیرد.

• پرواربندی دام پیر:

گله داران میش های پیر، قوچ های پیر، میش های قصر و شیشک هایی که از نظر گله داشتی نگهدای آن ها مقرون به صرفه نیست را به عنوان گوسفندان مازاد احتیاج هر ساله به فروش می رسانند. معمولا دامداران دو نوبت در سال گله خود را گلچین می کنند یک بار در اوایل بهار و پس از زایش است که این مرحله تا پایان شیردهی بره ها طول می کشد.

مرحله دوم اوایل پاییز و قبل از قوچ اندازی ست. دامداران باتوجه به تجربه ای که دارند میشهایی را که از نظر گله داشتی با ارزش نیستند از گله جدا و به بازار فروش عرضه می کنند.

در هر دو حالت آن دسته از علاقه مندانی که بخواهد چنین گوسفندانی را پرواربندی نمایند باید به چند نکته توجه کنند. اولا این نوع گوسفندان رشد بدنی را به اتمام نرسانیده اند و از نظر تولید گوشت ارزش زیادی ندارند. ثانیا ازدیاد وزن آن ها مربوط به افزایش تولید چربی است.

از نظر اقتصادی باید به این نکته توجه داشت که تا حد مقدور این نوع گوسفندان را با علوفه ارزان قیمت پروار و آماده فروش به بازار کرد. با استفاده از مراتع مصنوعی مخصوصا پس چرا غلات و حبوبات و صیفی جات و پنیه همراه با یک بار خوراک دستی شامل بلغور جو و کاه می توان این نوع گوسفندان را پرورار و اوایل زمستان به بازار فرستاد.