اسیدوز گوسفند و راه های درمان آن

زمان مطالعه: 4 دقیقه

• اسیدوز چیست؟
• اسیدوز چه خطراتی را به همراه دارد؟
• اسیدوز بیماری های دیگر را نیز به همراه دارد
• اسیدوز گوسفندان به چه صورت رخ می‌دهد؟
• بیماری اسیدوز در گوسفندان چه علائمی دارد با آنها آشنا شوید
• مواظب تغذیه گوسفندان باشید
• با خوردن دارو و ویتامین امکان درمان بیماری اسیدوز در گوسفندان وجود دارد
• برای اینکه گوسفندان به بیماری اسیدوز مبتلا نشوند چیکار کنیم؟

---

شاید برای هر کدام از ما یک بار پیش آمده باشد که تا خرخره غذا بخوریم و یهو با دل درد شدید مواجه بشویم و عملا غذای لذیذ و چربی که سر سفره بوده به اصلاح کوفتمان شود. دقیقا پرخوری و مصرف بیش از حد دانه ها و غلات برای دام ها نیز صدق می‌کند که به آن بیماری خطرناک اسیدوز می‌گویند که باعث بی تحرکی، افزایش ضربان قلب و حتی درد در ناحیه شکم گوسفند می‌شود. مصرف بیش از حد دانه ها و غلات توسط گوسفندان باعث تجمع گازها در شکمبه و کاهش PH بدن می‌شود و با دل درد شدید در دام همراه است که باعث می‌شود به طور کلی از غذا خوردن اجتناب کنند در این مواقع حتما باید دام را به حرک وادارید تا گازهای جمع شده در شکمبه خالی شود.

اسیدوز یکی از بیماری های شایع گوسفندان نامیده می‌شود که باعث بیماری آنتروتوکسمی، اسهال و حتی لنگش را به همراه خواهد داشت از این رو با افزایش اطلاعات خود باید نسبت به درمان و خوراندن داروهای ضد اسیدوز به دام اقدام کنید قبل از اینکه شاهد مرگ ناگهانی گوسفند بر اثر بیماری شوید.

اسیدوز چیست؟

هر آنچه که ما می‌خوریم مواد زائد آن توسط کلیه به شکل مدفوع و ادرار دفع می‌شود. کلیه ها با دفع اسیدها و تنظیم کردن میزان ذخایر مایعات بدن، تعادل اسید و باز را با ریه ها انجام می‌دهد. عملا به زبان ساده اگر با خوردن خوراکی ها PH  بدن کاهش یا افزایش یابد کلیه ها و ریه ها وظیفه رساندن PH بدن به حد استاندارد را بر عهده دارند.

زمانی که مایعات بدن حاوی اسید فراوان باشد مسلما  PH خون بدن کاهش می‌یابد و باعث بروز بیماری اسیدوز در بدن می‌شود از این رو کلیه ها و ریه ها وظیفه به تعادل رساندن میزان PH خون بدن به حد استاندارد را برعهده دارند.

اسیدوز چه خطراتی را به همراه دارد؟

با خوردن مواد غذایی در داخل شکم برخی از میکروب ها وظیفه تجزیه غذا و بیرون دادن گاز غذا را بر عهده دارند از این رو با پرخوری کردن عملا حجم زیادی از غذا وارد شکم شما می شود و باعث کند شدن این فرایند می‌شود. عملا کاهش فرایند میکروب ها در داخل شکم باعث نفخ شکم و دل درد فراوان می‌شود و خطرات زیادی به همراه دارد.

1. رژیم غذایی خیلی چرب که کربوهیدرات کمی دارد
2. اختلال کلیوی
3. چاقی مرضی
4. کم‌آبی بدن
5. مسمومیت متانول یا آسپیرین
6. دیابت

اسیدوز بیماری های دیگر را نیز به همراه دارد.

 هنگام بروز بیماری اسیدوز در دام ها امکان مبتلا شدن دام به بیماری های لنگش، اسهال و آنتروتوکسمی هم وجود دارد.

• 

• 

اسیدوز دام به چه صورت رخ می‌دهد؟

عملا تغییر ناگهانی جیره غذایی دام ها و اضافه کردن مقدار زیاد کنسانتره با پرخوری دام ها مواجه خواهد شد. پرخوری گوسفندان و دام های دیگر عملا باعث کند شدن فعالیت میکروب ها در شکمبه، کاهش PH خون بدن و به موجب آن تجمع گاز، التهاب و زخم شکمبه را به همراه دارد.

بهتر است هنگام به صورت ناگهانی جیره غذایی دام ها تغییر ندهید زیرا با پرخوری دام ها و بیماری اسیدوز مواجه خواهید شد که در صورت درمان نکردن بیماری حتی امکان مرگ دام وجود دارد.

بیماری اسیدوز در گوسفندان چه علائمی دارد با آنها آشنا شوید

1. بی اشتهایی شدید
2. افسردگی و بی حالی
3. افزایش ضربان قلب و ضعف عمومی بدن
4. درد در بخش شکمی که در این حالت گوسفند از شدت درد به شکم خود لگد می زند.
5. وجود اسهال همراه با موکوس

مواظب تغذیه دام ها باشید

اسیدوز به  دلیل تغییر ناگهانی جیره غذایی و بردن گوسفندان از یک مرتع فقیر به مرتع غنی رخ می دهد. بنابراین به هیچ وجه به یکباره جیره غذایی دام ها را افزایش ندهید و باعث پرخوری دام ها نشوید.

مواظب باشید که بره ها، گوسفندان و دیگر دام ها به انبار غلات دسترسی نداشته باشند زیرا دیدن انبار به معنای دویدن سریع به آنجا و خوردن مقدار زیادی غلات، دانه ها است که موجب بیماری اسیدوز می شود.

با خوردن دارو و ویتامین امکان درمان بیماری اسیدوز در گوسفندان وجود دارد

1. تزریق ویتامین B (پارنتروویت) به درون سیاهرگ به همراه دادن محلول جوش شیرین حل شده در آب سرد به دام
2. دادن روغن بادام ( آراکیس) به گوسفند برای رفع نفخ تقریبا به اندازه ی یک لیوان
3. جبران آب از دست رفته بدن به دلیل ابتلا به اسهال توسط تزریق سرم قندی نمکی به میزان نیم تا یک لیتر (تزریق داخل سیاهرگی)

برای اینکه دام به بیماری اسیدوز مبتلا نشوند چیکار کنیم؟

1. تغذیه دام با دانه های غلات در بازه های زمانی تعیین شده و در مقادیر کم (روزهای اول از مقادیر بسیار کم شروع کنید و پس از ۱۰ روز می توانید به میزان مورد نظر برسانید).
2. شناخت کامل چراگاه های گوسفند و اطمینان از وجود علوفه مرغوب و آب آشامیدنی سالم به اندازه کافی
3. ساخت آخور بزرگ برای گوسفندان برای پیشگیری از مریض شدن گوسفند
4. واکسیناسیون پیش از شروع پرواربندی